دستورالعمل ایمنی داربست اول ایمنی همیشه ایمنی

دستورالعمل ایمنی داربست

Scaffolding safety instructions

افتادن و سرنگونی افراد یا کالبد ها از روی داربست از عوامل اصلی و پیشامد ساز در صنایع ساختمانی و در حال ساخت و ساز است. گاهی خود داربست به علت عدم رعایت الزامات ساخت و نیز بازرسی ناکافی فرو می ریزد و باعث آفت های فراوانی می شود. داربست وسیله ای کارساز و کارآمد و وارونه در صورت بی احتیاطی و بهره‌گیری ی ناایمن و وسیله ای زیاد حادثه ساز است.

هدف :هدف ازتدوین این مجموعه، ارائه حداقل الزامات ضروری جهت اجراء و احداث داربست میباشد و می بایست اثناء برپا نمودن داربست به اطلاعات تکمیلی استاندارد های مربوطه مراجعه شود.

تعریف داربست: عبارتست از ساختار موقتی که دربرگیرنده یک یا چند جایگاه اجرایی، اتصالات و تکیه گاه می باشد که در طی اجرای هر نوع عملیات از قبیل تعمیرات، نما سازی، تمیز کاری، رنگ آمیزی وسایر کارهای همانند و بمنظور حفظ و حفاظت کارکنان یا مصالح و ابزار در بلندی مورد استفاده قرار می گیرد.


راهنمای داربست در بندهای گوناگون به شرح پایین می باشد:

جهت اتمام کار در بلندی بیش از 2 متر از سطح شغل می بایست از داربست کاربرد شود.

نکات فنی در نصب داربست:

    فاصله عمودی بین تیرهای افقی نباید از 2 متر دست درازی  کند.
     پهنای جایگاه پیشه نباید از 50سانتی متر کمتر باشد.
    فواصل بین پایه های عمودی نباید از 1.8 متر برای کارهای سنگین و 2.3 متر برای کارهای سبک بیشتر باشد.
    تیر های ستانی باید کمینه الی 3 پایه عمودی  ادامه داشته باشند و به طور مطمئن به هر پایه عمودی متصل گردند.
    ضخامت الوار باره استفاده برای جایگاه کاری از 5 سانتی متر کمتر نباشد.
    عرض هر کدام از الوارها از 25سانتیمتر کمتر نباشد.
    الوارها نباید دارای ترک و گره بوده ونیز طاقت خورده و پوسیده باشند
    نردهای حفاظتی ( guard  rails) یا گارد ریل ها با نامهای میانی و فوقانی در بلندی 55 و 110 سانتی متر بالاتر از سکوی شغل ار لوله داربست نصب شوند. حفاظ باید در پایان یا طول راه پرتگاهها ایجاد شود.
    هر سکوی کار باید حداقل 2 تخته داشته باشد الوار مورد کاربرد به اندازه 30 سانتی متر از سطح تکیه گاه فاصله داشته باشد و با سیم های گالوانیزه به ضخامت 3 میلیمتر استوار بسته شوند ( به انگیزه لنگر نکردن و لیز نخوردن از روی تخته )
    بین تخته های سکوی کاری نباید بیش از 5/2 سانتی متر فاصله باشد . فاصله در صورتی پذیرفتنی است که برای اتمام پیشه به آن دربایستن داشته باشیم.
    داربست علاوه بر وزن خود توانایی بردباری 4 مساوی وزن مورد نظر را داشته باشد.
    لوله ها و بستهای داربست باید از گونه  فولاد  گالوانیزه با قطر بیرونی 3.48 میلیمتر و ضخامت بیرونی 4 میلیمتر باشند.
    جهت ممانعت از سرنگونی افزار ،  وسایل و مصالح باید لبه های پاگیر یا قرنیز (لبه آستانه)در گوشه ها-کناره ها قسمت ذیل سکو به بلندی حداقل 3 سانتی متر نصب شود. این کار را می تاب با به کارگیری یک عدد لوله داربست انجام داد .
    پایه های شیبداری که برای افزایش مقاومت و استوار داربست باره کاربرد قرار می گیرد در بلندی 1به 4 نصب شده باشد یعنی به ازای هر 4 متر ارتفاع ا متر به عقب کشیده شود.
    لوله های داربست نباید روی زمین قرار داده شوند بلکه از پدها یا ورق های فلزی زیر داربست جهت ثبات داربست بهره‌گیری شود پدها یا ورق های فلزی ذیل داربست باید در پهنا 5/22 سانتی متر و ضخامت 4 سانتی متر تعبيه و کاربرد شود.

فاصله از خطوط برق:

1- کمینه فاصله داربست الی خطوط برق کمتر از 300 ولت ( پوشش دار) باید ا متر باشد.

2- دست کم فاصله داربست تا خطوط برق از 300 ولت ( پوشش دار) الی 50 کیلو ولت باید 3 متر و برای ولتاژ بیش از 50 کیلو ولت به ازاری هر کیلو ولت 1 سانتیمتر به فاصله 3 متری اضافه می گردد.

نکات مهم :   

1-  جنس بستهای داربست نباید از چدن باشد.

2-  جهت بر پا نمودن داربست باید از مسئولین واحد مربوطه مجوز اخذ گردد.

3-  اتصالات و لوله های داربست در انبار مسقف نگهداری شده و در سررسید برونرفت نظارت کیفی شوند.

4-  ستونهای فلزی گیره ها ،  پیچ های مخصوص تنظیم پایه فلزی و پین های پیوستگی که احتمالا مورد استفاده پیمان می گیرند باید از جنس فولاد آبدیده یا فشرده باشد.

5-  رنگ آمیزی کلیه قطعات داربست بازداشته است اما روکش های ضد زنگ مانعی ندارد.

6-  مسول بر پا کننده داربست باید اطمینان حاصل کند که داربست روی سطوح سفت بر پا شود و در چهره نرم بودن سطح از ورق فلزی ( sole plate ) استفاده گردد.

7-  جهت بازداری از حرکت و لزرش خوردن داربست از کنترل پسندیده استفاده شود.

8-   به شرایط مخاطره آمیز اطراف محل داربست ( همچون کابل های برق ، ریزش ساختمان و…) می بایست پروا نمایش داد .

9-  از نوار های خطر نمی طاقت به جای گاردریل کاربرد کرد.

10-  نصب ساپورت های مورب در میانی داربست برای ممانعت از بازی کردن داربست بسیار مهم است.

11-  در صورت شکیبیدن سقوط اجسام بالا راز باید از حفاظ بالا راز کاربرد شود.

12-  تخته داربست باید حداقل دارای سه تکیه گاه باشد.

13-  تخته هایی که در ساختمان جایگاه به شغل می رود باید حائز ضخامت همانند باشند.

14-  در داربست بندی نباید تولیدات کارخانه ها مختلف را با هم ترکیب کنید و جایگاه کاری نباید از جنس های گوناگون به چهره همزمان همانند چوب و فلز بهره‌گیری شود

15-  الی آنجا که امکان دارد بار به طور یکنواخت روی داربست توزیع گردد.

16-  لوله داربست در سررسید برپایی باید از میان متصل کننده(coupler) کاملا عبور کرده و کمینه به اندازه قطر لوله متعلق به بیرون بزند.

17-  هر سکو یا جایگاه که بیش از 2 متر بالای زمین یا کف زمین قرار دارد باید حائز تخته بندی کم و بیش به هم باشد که هیچ نوع آلت و مصالحی از لا به ته نشست آنها به زیر سقوط نکند.

18-  جایگاه هر داربست باید حداقل یک متر زیر تر از انتهای فوقانی تیر های عمودی قرار گیرد

19-  جهت بازدارندگی از حرکت یا انحراف احتمالی داربست که می تواند مایه اختلال در حفظ تعادل و ثبات مجریان شغل بر روی داربست شود ( بخصوص در داربستهای با بلندی 10 متر و بالاتر )باید ستونهای آن را به استراکجر مجاور داریست متصل و استوار نمود

20- در موقعی که بواسطه بدی هوا و شرایط جوی شکیبیدن وقوع خطر هستی داشته باشد ، بایستی شغل بر روی داربست متوقف شود .

نکات ایمنی و لوازم حفاظت فردی برای پیشه بر روی داربست:

    در بلندی حتما باید از یراق ایمنی استفاده شود زیرا:

یراق ایمنی با کمک بند و تسمه هایی که دارد اختناق و ضربه وارده برآمده از سرنگونی را بین شانه ها ران و کمر توزیع می کند بنابر این میزان آسیب دیدگی خیلی کمتر از زمانی است که از کمر بند ایمنی کاربرد می شود. کمربند ایمنی اختناق وارده را فقط در منطقه کمر توزیع می کند که بردباری قطع نخاع و آسیب دیدگی شدید شکمی وجود دارد.

    یراق ایمنی را باید به بالاترین نقطه شدنی مانند انتهای باز اتصالات متصل کنید.
    مسیر رفتن روی تیر هایی که سیستم حفاظتی ندارند ممنوع است اگر هدف جنبش روی تیر های حفاظت نشده را دارید به صورت نشسته جنبش کنید.
    از لوله های داربست جهت بالا رفتن استفاده نکنید برای تردد روی داربست باید از نردبان یا وسیله مناسب دیگر کاربرد شود.
    برای پیشه در ارتفاع باید ازکلاه ایمنی  بنددار کاربرد شود.
    تکیه دادن به حصارها و نرده ها در موقع پیشه در ارتفاع غیر مجاز است .
    از بکارگیری کارکنانی که حائز محدودیت های پزشکی همانند محدودیت شغل در ارتفاع می باشند ، امتناع شود .
    مجری پیشه موظف است برای ممانعت از حوادث برآمده از سرنگونی از ارتفاع ، از کارگران حائز تعلیم های نظری و عملی ویژه استفاده نماید .

 

در خصوص وارسی و تعمیرات داربست نکات پایین را می بایست مراعات نمود:

     بعد از شرایط نامناسب جوی نظارت انجام گیرد.
     حداقل یک بار در هفته برای داربست مقاوم یا داربستی که جمع آوری نشده است
     هیچ بخشی از داربست را نباید پیاده کرد و داربست را در حالتی گذاشت که بتوان از بخش های باقیمانده بهره‌گیری کرد.


اول ایمنی،همیشه ایمنی