اجزای اصلی داربست لوله، جفت و تخته هستند.
داربستهای سبک سبک وزن که به عنوان داربست استاندارد و انقلابی تبدیل شده و پایه های آن برای دهه ها تبدیل شده است، در اواسط دهه 1950 اختراع و عرضه شد. با یک پله 24 پوند، یک داربست از اندازه ها و ارتفاع های مختلف می تواند به راحتی توسط چند کارگر بدون آجیل یا پیچ و مهره مورد نیاز خود مونتاژ شود.
لوله معمولا از فولاد یا آلومینیوم ساخته می شود، اگرچه داربست کامپوزیتی است که با استفاده از لوله های کامپوزیتی که ازفیبر شیشه ای ساخته شده اند در یک ماتریس نایلون یا پلی استر به دلیل هزینه بالای لوله کامپوزیت استفاده می شود، خطراتی که از کابل های الکتریکی اضافی که نمی توانند جدا شوند. اگر فولاد، آنها "سیاه" یا گالوانیزه هستند. لوله ها دارای طول های مختلف وقطر استاندارد 48.3 میلی متر می باشند. ( 1.5 لوله NPS ). تفاوت عمده بین دو نوع لوله های فلزی، وزن کمتر لوله های آلومینیومی است (1.7 کیلوگرم در متر بر خلاف 4.4 کیلوگرم بر متر). با این حال آنها انعطاف پذیر تر هستند و مقاومت کمتری نسبت به استرس دارند. لوله ها عموما در طول 6.3 متر خریداری می شوند و سپس می توانند به برخی اندازه های معمولی برسند. اکثر شرکت های بزرگ با نام و آدرس خود به منظور جلوگیری از سرقت، لوله های خود را با نام تجاری نام گذاری می کنند.
هیئت مدیره سطح کار را برای کاربران داربست فراهم می کند. آنها چوب پیده شده و در سه ضخامت (38 میلی متر (معمولی)، 50 میلی متر و 63 میلی متر) عرض استاندارد (225 میلی متر) هستند و حداکثر طول 3.9 متر می باشد. پایان تابلوها یا با صفحات فلزی به نام حلقه های حلقه یا گاهی ناخن ها محافظت می شوند که معمولا نام شرکت را به آنها مهر می کند. تخته های داربست چوب در بریتانیا باید با الزامات استاندارد BS 2482 مطابقت داشته باشد. همچنین تخته های چوبی، فولادی یا آلومینیومی نیز استفاده می شود. علاوه بر تخته ها برای پلت فرم کار، تنها تخته هایی که در زیر داربست قرار می گیرند، اگر سطح نرم و یا به هر دلیلی مشکوک باشد، اگر چه تخته های معمولی نیز می توانند استفاده شوند. یک راه حل دیگر، نامیده می شود scaffpad، ساخته شده است از یک پایه لاستیک با یک ورق پایه داخلی ساخته شده است؛ اینها برای استفاده در زمین های نامرغوب مطلوب هستند زیرا آنها انطباق دارند، در حالی که تخته های تنها ممکن است تقسیم شده و جایگزین شوند.
اتصالات اتصالات هستند که لوله را با هم نگه می دارند. شایعترین نوع سازنده های داربست نامیده می شود و سه نوع اساسی وجود دارد: اتصالات راست زاویه ، کوپلر های بتلاگ و کوپلینگ های مفصل گردنده . برای پیوستن لوله ها به پین مفصل به پایان می رسد (همچنین نامیده می شود spigots) و یا اتصالات آستین استفاده می شود. اتصالات زاویه ای مناسب و کوپلینگ های مفصل گردنده می تواند برای اصلاح لوله در یک "اتصال باربری" مورد استفاده قرار گیرد. اتصالات تک جفت کننده های باربری نیستند و ظرفیت طراحی ندارند.
دیگر قطعات معمولی داربست شامل صفحات پایه، نردبان ، طناب ، اتصالات لنگر، اتصالات، چرخ دنده، ورق و غیره را نشان می دهد. اکثر شرکت ها رنگ خاصی را برای رنگ آمیزی داربست با آن می گیرند تا شناسایی سریع بصری در صورت سرقت. تمام اجزای ساخته شده از فلز را می توان رنگ آمیزی کرد، اما اقلام چوبی که هرگز نباید نقاشی شود، زیرا این می تواند نقایص را پنهان کند. با وجود اندازه گیری های متریک داده شده، بسیاری از دستگیره ها لوله ها و تخته ها را در واحدهای امپریالیستی اندازه گیری می کنند، لوله هایی با 21 فوت و تخته های 13 فوت پایین.
داربست بامبو درهنگ کنگ به طور گسترده ای استفاده می شود، ] با بند های نایلونی که به گره ها متصل می شوند. در هند، بامبو یا دیگر داربست های چوبی نیز بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد، با قطب های با هم با استفاده از طناب ساخته شده از مو نارگیل (کوپ )
شل شده است.
تعداد نظرات : 0
ثبت نظر
داربستان