داربست‌های پایتخت به دست افغان‌ها پیچ می‌شود

ایرانی‌ها به درد این کار نمی‌خورند؛ اگر هم بیایند و مشغول شوند کمتر از یک هفته دوام نمی‌آورند. آنها حقوق بالاتری نسبت به افغان‌ها می‌خواهند و انصافا هم کند‌تر و دست به عصا‌تر از افغان‌ها کار می‌کنند. با لبخندی از سر رضایت می‌گوید درآمد این کار خوب است و یکی از دوستانش را که بالای میله مشغول پیچ کردن داربست‌ها به یکدیگر است، نشان می‌دهد و می‌افزاید: محمد ۷‌سال است که با ما کار می‌کند، سرعت عملش خیلی بالاست، او الان ماهی ۵.۲ میلیون تومان حقوق می‌گیرد که این جدا از پاداش و درآمدهای حاشیه‌ای دیگرش است. البته این کار سختی‌های خودش را هم دارد، مثلا برادر زن محمد ۲ ماه پیش بالای یکی از همین داربست‌ها دستش به سیم برقی که لخت بود برخورد کرد و به پایین پرت شد و ۴ روز بعد هم فوت کرد.  عزیز آقا که از معدود تهرانی‌های فعال در صنف نصابان داربست است ۱۴‌سال سابقه کار د ولتی دارد  به دلیل سختی‌های معیشت و موضوعات شخصی خود را بازخرید کرده. او نزدیک ۱۰ ‌سال است که در این کار مشغول است و لیسانس هم دارد. ترسی از کار ندارد و به قول خودش از بنایی گرفته تا مسافرکشی را تجربه کرده است.  می‌گوید، افغان‌ها در اخلاق و کار خیلی بهتر از ما ایرانی‌ها هستند. آنها قول‌های بیهوده به هم نمی‌دهند و به هیچ عنوان دروغ و خیانت را در کارشان دخیل نمی‌کنند. 

معتقد است، کارگران افغان به‌دلیل مشکلات زندگی و خانواده‌هایشان که در افغانستان چشم به راه حقوق ماهیانه آنها هستند، با جدیت بیشتر و تعصب مثال‌زدنی مشغول به کار هستند. آنها از کار نمی‌زنند و بسیار سریع و حرفه‌ای کار را یاد می‌گیرند. گفت و‌گو با او را در ادامه بخوانید: 

چند وقت است به این کار مشغول هستید. با این سختی کاری که زیر آفتاب و بالای این میله‌ها بدون هیچ تجهیزاتی وجود دارد، ادامه این کار برای شما می‌صرفد.  قدری از شغل‌تان بگویید. 
 کار ما کار آسانی نیست و سختی‌های خودش را دارد. کابل‌های برق و سیم‌های بدون روکش همیشه بزرگترین کابوس ما است. اما آن‌قدر زندگی سخت شده که (یکی از دوستانش را با دست نشان می‌دهد) که او مجبور است به جای درس خواندن بیاید و کار کند. درآمدها هم در این شغل از روزی ۳۰ تا ۷۰‌هزار تومان متغیر است. بستگی به نوع کار که چند طبقه باشد و در چه ابعادی انجام شود و تند و تیز بودن کارگر دارد. برای مساجد و حسینیه‌ها هم که تخفیفات مخصوص می‌دهیم. 

قیمت کرایه داربست چقدر است؟ این قیمت‌ها در شهرستان‌ها با تهران یکی است؟
 قیمت‌ها متری محاسبه می‌شود. از متری ۱۰۰۰ تومان داربست نصب می‌کنیم تا ۲۰۰۰ تومان. البته با ۱۰۰۰ تومان دیگر کمتر کار انجام می‌دهند. در شهرستان‌ها اما به نسبت قیمت‌ها ارزان‌تر است. البته در برخی موارد سفارش دهنده خودش میله‌های داربست را دارد و ما فقط برای نصب به آن‌جا می‌رویم که در این صورت دوباره قیمت‌ها تغییر می‌کند. کار چه یک روز طول بکشد چه یک ماه قیمت‌ها بر حسب یک ماه محاسبه می‌شود. 

وضعیت بیمه حوادث و حمایت‌های کارفرما به چه صورت است؟
برخی از کارفرما‌ها کارگران را بیمه حوادث می‌کنند. ولی در برخی موارد که کارگر بدون اطلاع کارفرما کار می‌کند مشکل ایجاد می‌شود. مثلا یکی از کارگران که بر اثر برق گرفتگی فوت کرد، بدون اطلاع کارفرما برای نصب رفته بود. البته با پیگیری‌های خانواده‌اش به او دیه تعلق گرفته است. 

همکار فوت شده‌تان چند ساله بوده؟ 
۲۴ سالش بود. تازه بچه‌دار شده بود. خیلی از مرگ ناگهانی او ناراحت شدیم. اما چه کنیم که این هم از اتفاقات کار ما است. از آن به بعد بچه‌ها خیلی مراقب کارشان  هستند.  

چند ساعت در روز کار می‌کنید؟
ما از ساعت ۸ صبح تا ۵ بعد از ظهر کار می‌کنیم و گاهی اوقات کار ۳ پروژه را انجام می‌دهیم که معمولا ساختمان‌های ۵ طبقه است. در این کار بعضی از کارگرها روزمزد هستند که همان روز تسویه حساب می‌کنند و تعدادی هم به صورت ثابت کار می‌کنند. 

اکثر کارگران در این شغل افغان هستند؟ چرا از ایرانی‌ها استفاده نمی‌کنید؟
کارگران ایرانی کار نمی‌کنند. از زیر کار در می‌روند و بارها ما را لنگ گذاشتند. ما بیشتر با افغان‌ها کار می‌کنیم. آنها همه کارت مهاجرت دارند و اگر اتفاقی هم برایشان بیفتد دیه و بیمه‌شان محاسبه می‌شود. در این شغل هیچ وسیله امنیتی استفاده نمی‌شود زیرا هر لحظه از روی یک میله به روی میله دیگر می‌روند و تنها ضمانت کاری‌شان، مهارتشان است که البته با تجربه به‌دست می‌آید. 

فصل کاری خاصی دارید؟
نه،  ما تمام فصول کار می‌کنیم و اگر وضع اقتصادی خوب باشد، دلار نوسان نداشته باشد یا بنزین گران نشود کار ما هم ثبات دارد.  البته ما چون شرکت قدیمی هستیم مشتریان زیادی داریم. 

از کارتان لذت می‌برید؟ کار کردن با افغان‌ها چطور است؟
افغان‌ها بسیار شریف هستند. بسیار با هم مهربان‌اند و اگر یک شهروند افغان از کشورش به ایران بیاید تمامی افغان‌ها به او کمک می‌کنند و اصلا مثل ایرانی‌ها نیستند که به هم بی‌توجهی کنند یا جواب یکدیگر را ندهند. من کار با آنها را به خاطر جدیت‌شان دوست دارم. فکر می‌کنم آنها به خاطر خانواده‌هایشان که از آنها دور هستند، سختی کار را تحمل و با بالاترین کیفیت کار می‌کنند. آنها در ادای دین‌شان بسیار دقیق و سختگیر هستند. 

پیمانکاران این شغل چطور، اکثرا ایرانی هستند؟ افغان‌ها برای خودشان هم کار می‌کنند یا عموما کارگرند؟
اکثرا پیمانکارها ایرانی هستند اما برخی از افغان‌ها هم که کار را یاد گرفته‌اند و تعهدات‌شان را خوب انجام داده‌اند برای خودشان کسب و کار راه انداخته‌اند. برخی از آنها از ما ایرانی‌ها هم پولدارتر شده‌اند و این به دلیل شرافت در کار و جدیت‌شان است. آنها به انجام یک کار اکتفا نمی‌کنند و برخی از آنها بعد از اتمام این کار به سراغ بنایی و کارگری ساختمانی می‌روند. آنها یک سره درحال کار و تلاش هستند و ما باید از آنها یاد بگیریم. ایرانی‌ها زمانی که می‌بینند کارشان کساد است در خانه می‌نشینند و دست روی دست می‌گذارند. اما افغان‌ها از پا نمی‌نشینند و هر لحظه درحال کار هستند.